Homeland. Ścieżki Carrie

Homeland. Ścieżki Carrie

Autor: Andrew Kaplan

Stron: 376

Rok wydania: 2013

Oficjalny opis książki:

Jak się to wszystko zaczęło?

Co robiła agentka CIA Carrie Mathison, zanim trafiła na Brody’ego?

Bejrut 2006. Carrie zostaje zdekonspirowana. Musi wracać do Waszyngtonu. Nie może tego znieść. Zaciekle walczy ze swoją chorobą psychiczną i trudną przeszłością. Sprzeciwia się szefom i łamie zasady, by osiągnąć cel, który stał się jej obsesją – złapać jednego z najniebezpieczniejszych terrorystów na świecie.

Podwójni szpiedzy, intrygi na wysokim szczeblu, przypadkowy seks, życie w ciągłym zagrożeniu... Czy Carrie odnajdzie w tym chaosie właściwą drogę? Czy odkryje prawdę?

Rewelacyjny thriller – nie tylko dla fanów serialu Homeland!

Moja opinia połączona z krótką recenzją:

Książka Homeland. Ścieżki Carrie jest prequelem serialu ale i jak całego życia głównej bohaterki pokazanej w serialu. Książka jest przeznaczona nie tylko dla fanów telewizyjnego show, ale także dla każdej osoby, która nawet nie ma bladego pojęcia czym jest Homeland. 

Cała akcja powieści ma miejsce w 2006 roku, bezpośrednio przed wydarzeniami z odcinka pilotażowego serialu. Poznajemy postać Carrie, która już na samym początku książki ma poważne problemy w Bejrucie. Książka przez większość czasu trzyma w napięciu, kompletnie nie nudzi. Wydarzenia dzieją się w różnych stronach świata. Przeważnie w Libanie i Iraku ale przez pewien czas także i w USA. 

Między toczącą się powieścią mamy także do czynienia ze wspomnieniami Mathison z dzieciństwa czy okresu szkoły średniej, studiów. Poznajemy wiele ciekawych faktów z jej życia, ciekawostek, relacji ze swoim ojcem, siostrą czy partnerami.

Carrie w książce jest taka sama jaką widzimy ją w serialu. Dochodzi do celu po trupach, nie waha się zabić z zimną krwią, jest przebiegła i często spotyka się z przypadkowymi facetami i uprawia z nimi seks (w książce Carrie ma romans nawet z Estesem!). Cierpi ona także na swoją chorobę i jest to dobrze pokazane. Bierze leki, które ją kamuflują lecz w pewnych momentach o nich zapomina, lub po prostu nie ma do nich dostępu. Zazwyczaj w książce skutkami choroby jest jej ochota na seks, który jak się okazuje nie dochodzi do punktu kulminacyjnego, a zostaje przerywany przez ataki paniki. Wariuje i zadręcza się setkami pytań. Całe szczęście, że tych scen związanych z jej chorobą nie ma aż tak wiele. 

Głównymi czarnymi charakterami tej powieści są Abu Nazir i jego prawa ręka Abu Ubajda. Nazir jest tutaj jakby tym niedoścignionym przeciwnikiem, o którym nikt, nic praktycznie nie wie. Duch, który kieruje wszystkim z góry i daje wszystkim do zrozumienia, że jest naprawdę groźny. Próba ataku na most w Nowym Jorku, czy seria zamachów w Libanie i Iraku to tylko kilka jego czynów. Jest o nim mowa, lecz Carrie nie miała okazji go jeszcze spotkać. Można powiedzieć, że przechytrzył ją i pierwszą bitwę z Mathison zwyciężył.

W książce mamy do czynienia z dobrze znanymi nam postaciami z serialu. Nie licząc Carrie, jej rodziny czy Abu Nazira, spotykamy Saula Berensona, który odgrywa bardzo ważną rolę w powieści. Po za nimi spotykamy m.in. także Dar Adala, Davida Estesa, Mirę Berenson czy lojalnego Virgila.

W książce użytych jest sporo słów zaczerpniętych z obcego języka. Mamy dlatego didaskalia, które nam je wyjaśniają. Na końcu książki znajduje się lista postaci występujących w książce oraz słowniczek pojęć takich jak Hezbollah, Al-Kaida czy GDB.

Cały pomysł na powieść jest genialny, podwójni, a nawet potrójni szpiedzy, zdrada i intryga w jednostce specjalnej, ataki terrorystyczne, wszystko jest ze sobą powiązane i nic nie jest tu przypadkowe. Dużo brutalności, wulgaryzmów, akcja, która dzieję się przez większą część książki.

Końcówka jest niesamowicie ciekawa, szczególnie dla osób, które oglądają serial. Carrie po skończonej misji odkrywa dwie fotografie przedstawiające dwójkę zaginionych marines, są nimi – Tomas Walker oraz Nicholas Brody. Co ciekawe, zaginęli oni w Hadisie, miejscu, gdzie wówczas przebywał Abu Nazir. To dało jej wiele do myślenia...

Ja po przeczytaniu tej książki od razu wziąłbym się za serial. Tak się jednak składa, że jestem fanem tego Homeland i książkę tą czytałem jako pozycję obowiązkową. 

Polecam jak najbardziej i uważam, że jest warta przeczytania i wracania do niej nawet kilka razy.